De starke Hinnerk von Asendörp

(Arthur Lühr)
Det wer in Hanstedt in de Au, in dat Weertshuus bi de Kark, wo de Hannelsmann David Kusel de nögere Bekanntschop von den ,,starken Hinnerk" maken dee. In de Weertsstuv seten up enen Namiddag in de Harvsttiet, en paar Stunnen vör Sunnendaalgang, in en düstere Eck erer dre grote Kerls. De een von jüm wer Dierk von Undeln, de anner Hans von Olsen, un de drüdde wer de ,,starke Hinnerk von Asendörp". De dre harrn vör sik up'n Disch en Eemskiep mit allerhand Etelwaar staan un leten't sik goot smecken. Seggt weer bi de Vespermaaltiet nich veel, leet aver de een or anner mal en Wort fallen, so snack he in halvluden Toon, un dat weer denn al meer so'n Fusseln, wo anners ener nix von verstaan kunn. De Keerls harrn nämlich en Geschäft vor, wo dat vele Snacken nich bi döcht. Se weren Smugglers as dat in jümmer Spraak heet. Twischen een un twe nachts müssen se up de Moorburg an den Grenzgraven wesen. Bet darhen harrn se noch Tiet, un dar se sik nich veel vör Avend up de Been maken dröffen, so wüssen se nix beters to doon, as sik mit en deegt Stück Speck un Mettwust, mit en deegten Knacken Broot un en goden Sluk Branntwien to stärken. Denn Eten un Drinken hoolt Lief un Seel tohoop, beter as en isern Band.
Kusel, de in en anner Eck von de Gaststuv bi en Botterbroot un en Glas Melk seet, harr dat bald spitz, wat de dree för Lüüd weren. He künn dat nich laten un füng an to sticheln un up de slechten Minschen to schillen, de as Smugglers keen Gewarf betalen.
De dre Keerls deen, as wenn jüm den Kusel sien Snack nix angüng. Se eten un drünken, bet se satt weren. Un as se satt weren, steek jeder von jüm sik enen deegten Prüntje achte de Kusen. Denn packen se den Rest von eer Vesperbrot wedder in de Kiep. Un as se darmit ferdig weren, maak Dierk von Undeln enen Vörslag. ,,Wat düngt Jo, Jungs", see he, ,,-dat waart koolt up de Nacht - wenn wi noch en Glas Grog drinken deen!" - ,,Mi nich togegen", see de Olsener, un ok de ,,starke Hinnerk" wer mit den Vörslag inverstaan. Ut de en Runn Grog wüürn natürlich dre, un nu kemen denn de Smugglers ok bi lütten de Wöör, un se smeten den Kusel so af un an ok enen Brocken hen, wo he up kauen kunn.
,,Du büst de starkste Keerl, Hinnerk", see Hans von Olsen, ,,den't in'n ganzen lüneborgschen Lannen gifft - enen Sack Roggen von twehunnert Pund driggst Du op de Schullern von Asendörp na de Seppenser Mööl, as wenn dat man so'n Bettsbüern vull Feddern weer, un en Föör Holt böörst Du ut den Dreck, wenn Du mit Dinen breden Puckel ünner dat Aß von den Achterwagen krüppst. Dat weet ja jedereen in'n ganzen Amt Jißborg. Aver ick heff mi seggen laten, en lebennigen Menschen en Orig Flach Weegs to dregen, dat schall en swoor Stück wesen - wat meenst, schößt Du dat woll künnen?" ,,Ho-o", see de starke Hinnerk, ,,wat wull ik dat nich!"
,,Ja", see Dierk von Undeln, ,,denn will ik Di mal wat seggen, Hinnerk, drigg den Soltauer Hannelsmann mal den Barg rup na'n Quarrendörper Woold. Wenn Du dat ferdig bringst, geevt Hans un ik för'n Daler Grog ut." Nu weer Kusel aver en beten flüchtig. ,,Daß ihr mich aus dem Spiel laßt, versteht ihr, das hob ich merre auszubitten! Wofor zahl ich meine Steier? Wofor hob ich den Schutzbrief von de hohe Polizei, wo merr kostet mein schaines Geld das Jahr?"
De annern deen aver, as wenn se Kusel sien Jackeeren gar nich hören. ,,Goot' ik bünn inverstaan, ik hool halfpart!`" se de Olsener. ,,Ho-o", see de starke Hinnerk, ,,wenn Ji beiden denn glöövt, dat ik dat nich könn, denn warrt dat nich anners, denn mut ik Jo dat Spellwark woll mal vörmaken."
,,Aver sien Packen, Hinnerk", see Dierk von Undeln, ,,mußt Du ok mitdregen, un daalsetten dröffst Du em ok nich." - ,,Klaar", see Hinnerk , ,,ik dreeg em rup mitsamt sine Backsberen, up'n beten meer or weniger kummt mi dat nich an!" - ,,Herr Wirt! Herr Wirt!" reep Kusel un greep in de Tasch un kreeg Geld rut - ,,was hob ich zu zohlen?" - ,,Laat Di doch Tiet, Minsch" see Hinnerk, ,,man nich so hibbelig! Ik tööv so lang - wi hebbt dat ja so ilig noch nich." As Kusel betaalt harr un flink na sinen Packen gripen wull - snapp! dar harr de ,,starke Hinnerk" em bin Kragen faat, heel em in de Hööcht as'n Tabaksbüdel' dat he keen Klau mer an de Eer kreeg, un neem em gemütlich ünner den linken Arm, un den Packen neem he ünner den rechten Arm.
,,Minen Handstock un de Eemskiep mööt Ji aver mitbringen", see Hinnerk un güng nu mit den armen Kusel, de nich slecht spaddel, to'r Stuuv rut. ,,Lassen se merr los, hob ich doch vergessen in der Stub meinen Stock! -,,Haal mal ener den Stock", see Hinnerk un bleev mit den Kerl un den Pakken vör de Döör up de Straat staan. De Stock weer haalt un Kusel in de Hand geven. Nun kunn he bloß noch mit de Been spaddeln. Middewil harr sik up de Straat en Köppel Jungs un Dörpshunnen ansammelt, un de Jungs grölen un lachen ut vullen Hals, un de Hunnen öchen, wat dat Tüch man holen wull. Ünner so'n Hallo güng de ,,starke Hinnerk" mit de ganze Firma Kusel mitsamts dat Warenlager af, un Hinnerk sien beiden Kollegen güngen achterher. As se över de Au weren, güntsiets de Brüch, heel Kusel üm goot Weder an; bet darhen harr he ok in enen fuurt schimpt. Se schullen em doch lopen laten, see he, he wull ja rechts rup an de Au na de Bissener Gegend to.
Den armen Kerl hülp all sien Anstellen nix. ,,Dat hannelt sik hier üm twölf Glas Grog, dat is keen Klenigkeit", see Hinnerk un dreeg Kusel dörch dan Grund, wo de Beek hendaal kummt, un denn bargan na den Woold rin. Bi de Leemkuul, wo de Weg von Toppenstedt herkummt, so wat'n Stunnen Weegs von Hanstedt un goot 300 bet 400 Foot övern Meeresspiegel, dar la he Kusel af, denn de annern beiden Smugglers seen, se wören dar nu to'n vullen von övertüügt, dat Hinnerk up so'n lebennigen Menschen nich meer tell as up'n Pund Wust, un se wullen den Daler verloren geven. ,,Wenn Jo dat dünkt", see Hinnerk - ,,ik har em anners licht bet na de Moorborg hendal namen. Wi harrn em ja dar in de Elv smieten kunnt."
Dat weer bi lütten schummerig woorn. De Smugglers versvünnen in Nacht un Nevel, un David Kusel kunn nu seen, wo he bleev mit sinen Packen un mit sinen Handstock. Na he weer bannig in de Braß. He pruuß as en Ilk un schimp nich schlecht up den ,,Goliath von Asendörp". He güng aver nich upwarts de Au; he güng daalwarts över de Smalenfeller Mööl na Jißborg to, neem darmliger Tiet noch en Amt weer. Bi den Amtmann dach Kusel den ,,starken Hinnerk von Asendörp" to verklagen.
Dat weer Maandag bet Kusel sien Klaag anbringen kunn. Hinnerk weer ja nubideß wedder an't Huus kamen, un denn müß de Amtsdener Rabe hen un haI den Bösewicht ran. ,,Hinnerk", reed de Amtmann em an, ,,wat hest Du dar wedder för dumm Tüüch maakt?!" ,,Dat Du up Fasselavend bi Slachter Bosselmann de Ko von Haken nöömst, na den Pastorenhoff dreegst un dar vör de Huusdöör uphüngst, dat de Pastor nich rut un nich rin kunn un dör dat Finster stigen müß, dat hev ik Di noch hengaan laten, denn bi jene Saak hannel sik dat üm wat Dodes un dar is ok nüms Schaden üm passeert. Düsse Mann, de Handelsmann Kusel ut Soltau, is aver lebennig, un Du hest em Gewalt andaan un hest em gegen sinen Willen von Hanstedt na'n Quarrendörper Woold rupdragen!" - ,,Ho-o", see Hinnerk, ,,dat weer't ja ok man jüst, de annern menen ja, ik kunn enen lebennigen Keerl nich dregen, un dar hebbt wi ok ja man jüst um wett, Herr Amtmann - harr ik em nich rupkregen, harr ik de twölf Glas Grog utgeven müßt!" - ,,Dien Utreden helpt Di nix, Hinnerk", see de Amtmann, ,,ik mutt Di verdönnern, Du kummst dre Stunnen an den Paal, hest Du dar noch wat gegen?" - ,,O, jo nich! Herr Amtmanns Vader, ik verlang bloß mien Recht, wat mi tokummt, wider nix! Aver wat ik seggen wull, Ji künnt mi woll den Gefallen doon, dat de Slüter, de ool Rabe, mi fuurts anslutt - mi geit anners bi dat ool Snuttelkraam de ganze Dag verloren, un ik dach vannamiddag noch een Stück upwennigen Roggen to sein."
Die Fortsetzung der Geschichte ist dem Harburger Kreiskalender von 1937 entnommen:
In olen Tieden gew dat in de Örter, wo sick en Amtssitz befünn, noch enen sogenannten Schandpahl, wo arme Sünner, de sick gegen Gesetz un Obrigkeit bet to en gewisse Grenz vergahn harr, tau Straf an fastslaten würrn. Dat güng wat korthanniger, as hüdigendags, wo gegen so'n armen Düwel, de villicht enen Pennen oder'n Stück Brod snurrt hett, ümständlich to Gericht seten un öft en ganz Book Papier verschrewen ward. - Wör dat en Slechtigkeit, woför ener an den Pahl möß, Spitzbuberee, Bedrog, Swinnel un so wieder, so wör dat Schillern an den Pahl en groten Schimp; hannel sick dat dagegen üm irgend enen dummen, awer nich sIechten Streich, wi dat bi usen Hinnerk von Asendorp de Fall wör, so würr sick bi dat Schandpahlstahn nich vel dacht. All darna as't fallt! harr jene Jung ok seggt, as de Froo mit'n Näsdröppel em frög, ob se em en Botter smären schöll. -
De Pahl in Jißborg stünn dicht bi en Weertshus up en freen Platz, he wör ut Ekenholt, dick wie en Dorpahl, güng mit den Foot deep in de Eer un wör ründüm mit Feldsteenen fastrammt. An den Pahl wör en Kramp mit en starke Kä. De Kä würr den armen Sünner fast üm de Tallje spannt, un von den Amtdeener mit en Slott fastslaten.
An düssen Pahl stünn de ,,starke Hinnerk von Asendorp", um sin dre Stunnen, wie he sä- ,,aftorieten".
Kusel, de sick up den Weg na Soltau begeew un an den Pahl vörbigüng, künn sick dat Vergnögen nich verseggen, en beten öwer sinen Gegensmann to triumphieren.
,,Was sagen wir aber nu? Nu kennen mer arme Handelsleit nich mehr in de Wildnis trogen, wie der Wolf das Schaf, was er hot gestohlen aus dem Bauer seinen Stall!"
,,Mak, dat Du na Soltau kummst", sä Hinnerk, ,,wat deist Du hier noch rüm to quarken!"
,,Werd ich doch nich frogen den starken Mann, ob er will trogen David Kusel, wo is en ehrlicher Mann un nich hannelt mit Smuggelwor."
,,Mensch. mak mi nich den Kopp warm, anners passiert wat!"
,,Passiert wat! passiert wat! - ich fercht merr schon gar nich mehr, hob ich doch besiegt den Goliath von Asendorp, wo nu is angeschlossen an de Kramp mit all seine ferchterlichen Kräft. Wenn Du kannst, so komm, David Kusel is Dein Mann!"
,,Ho-o, dat willt wi denn doch mal sehn!" röp de starke Hinnerk un greep mit sin groten Arms den Pahl an un reet em mit enen Ruck ut de Eer, dat de Plastersteen un de Sand dann Kusel üm de Ohren flögen. ,,Töv, ick will denn mal gliek'n David ut Di maken!"
Kusel neiht ut - hest du nich seihn! - un Hinnerk mit den groten Pahl ünnern Arm dor achter an. In dat Weertshus güng de Jagd henin, dör den Flett, in de Gaststuw un dor in de Kamer, dor wör tom Glück en lütte Klapp, de güng in den
Keller, un de Klapp stünn apen. Karrwuch! sprüng Kusel in den Afgrund henin, füll erst up en Kartuffelbarg und köm dann mank de Smaltpütt und Ölkruken to liggen.
,,Polezei! Herr Amtmann! Mord! Daudschlag!" röp Kusel.
,,Bölk Du man", sä Hinnerk, ,,dat helpt di nix; kummst du rut, sla ick di bred as en Pannkoken!"
Hinnerk sett sick nu mit sinen Pahl in de Gaststuw un leet sick en Glas Grog gewen. De Geschicht makt natürlich de Runnen in den ganzen Ort, un so dur dat denn nich lang, do köm de ole Amtsdeener mit Slüter Rabe in de Gaststuw rin.
,,Meine Güte, Hinnerk"' röp he, ,,wat sünd mick denn dat for Geschichten?! Tühst mick den ganzen Pahl ut de Ere!"
,,Ick woll de Kä nich geern kaputt rieten", sä Hinnerk - ,,den Pahl könnt wi naher ja wedder ingrawen."
,,Ja Mensch, dat geiht awerst ja niche - Du därfst ja hier niche in de Gaststuwe sitten."
,,Is denn da nich liekevel, ob ick dor buten up den Platz bi den Pahl stah, or de Pahl steiht hier bi mi in deGaststuw?"
De ole Rabe klei sick achter de Ohren. ,,Du hast gud snacken, ick därf dat man nich lieden!"
,,Dumm Tüg!" sä Hinnerk, lat dat Recht man sinen Gang gahn; kumm her un drink en Glas Grock mit mi - ick betahl vandag' alles."
Ut dat ene Glas würr'n halv Dutz un woll noch mehr, un as de beiden toleßt inföll, mal na Kusel to sehn, do wör de Keller leddig. De Kerl harr in sin Angst en Lock funnen, wo he dörkreepen könnt harr, un he wör lang öwer alle Barg. Intwischen wören de dre Stunnen rüm, Rabe un Hinnerk lehnen sick en Schüffel un gröwen den Schandpahl up sin ole Stä wedder in, un dormit wör de Geschicht vörbi.